Unutma!Unuttuğunda affetmiş olmazsın.Aldanmış olursun…..
Sağlık memuru Feridun Kandemir,medine’den şam ‘a giderken”o an yeryüzünün en yalnız insanlarıydık”diyordu.
Unuttukça yalnızlığımız azalmayacak,artacaktır…..
Şafak mı taşıyor?Nedir bu yağan
Nedir bu dünyayı kamaştıran nur
Yoksa seher vakti göklere asuman
Şehitlerden ufka boşanan kan mı
Onların kanından coşan tufan mı?
Semalardan tekbir sesleri gelir
Şehitler Allah’a doğru yükselir!
Üstünde titreşir bin figanı zar,
Bu gece gök baştanbaşa bir mezar!
92 yılında askerlik görevimle ilgili gittiğim güneydoğu Anadoluda oranın insanlarına unutturulduklarını gördüm,bir zamanlar bu ülke için beraber öldüğümüz insanların bizi oralarda nasıl öldürmeye çalıştıklarını gördüm.yeter ey halkım çok uzağa değil bugün ırak a bak,ırakta 1 milyon insan katledilmiş,bunu katleden insanların her yıl ermeni soykırımı diye ülkemi nasıl bunalttığını gör,haçlı zihniyeti hiç bitmedi.sadece şekil değiştirdi.Halbuki isa efendimize onlardan daha samimi inanan bizleri halen neden tehdit görüyorlar,kardeşi kardeşe kırdıyorlar.elbette görünen şeylerin sebebi görünmeyen şeylerdir.uyanın ey halkım…
Sevdiğim okurken yazımı sakın
Gözünden şimşekler çakmasın emi
Dördüncü yaram pek kalbime yakın
Kirpiğin elmaslar takmasın emi
Dilerim Allah’tan sabırlar sana
Sırmalı çevreni boyarım kana
Çevirme yüzünü cepheden yana
Gönlüme o duygu akmasın emi
Dalında bıraktım ne çare seni
Yurduma bağışla ey gülüm beni
Görmeden yandığım o nazik teni
Yokluğun alevi akmasın emi
Cerrahlar şaşıyor derin yarama
Tarlada gayri hiç beni arama
Saçını düzleyip n’olur tarama
Yıldızlar boyuna akmasın emi
Bugün ülkem bayrağına rengini vermek için kanını döken tüm şehitlerimizin,yaşamaya devam ettikleri boyuttan bize iyi dileklerini göndermeye devam etmelerini dilerim.şu kısacık yaşamda sonsuzluğu kazanmış bu güzel insanların yakınları olan Annelerin ve Babaların eşlerin kardeşlerin gözlerinden ve ellerinden öperim.
Ey yüksek dağların karlı göğsünde
Ebedi uykuya dalan yiğitler!
Ey taçsız nişansız kabri üstünde
Yıldızlardan kandil yanan yiğitler
Bir öksüz aşk ile andıkça sizi
Kalbimiz titriyor hıçkırıklarla
Gönüller özlüyor hayalinizi
Hummalı bir hicran içinde hala
Vaktiyle bu ilde gazalar eden
Yiğit ceddinize kavuştunuz mu?
Sizi yad ettikçe bilemem neden
Bir gurur yakıyor dertli ruhumu